Jak to ładnie sformułowała BBC “ former Royal Bank of Scotland boss Sir Fred Goodwin has been attacked by vandals” (były szef Królewskiwgo Banku Szkockiego Sir Fred Goodwin został zaatakowany przez wandali).
Tutaj, nalezy sie krótkie wyjaśnienie: Fred Goodwin, był szefem Banku Szkockiego, i jako ten naczelny jest odpowiedzialny za ogromne straty finansowe, które bank poniósł, za złe zarządzanie, za podjęcie fatalnych decyzji. Z pieniędzy podatników rząd angielski zapłacił kaucję za RBS (Bank Szkocji) w wysokości 49 miliardów funtów. Można poddać dyskusji zagadnienia dotyczące odpowiedzialności i poniesienia kary. Ale wynagradzać kogoś, za fatalne zarządzanie staje się absurdem. A tak się stało. Wyrzucony z pracy Sir Freda Goodwina wynegocjował emeryturę w wysokości 700.000 funtów rocznie, będąc 50 latkiem. Poza tym dodtkowe bonusy, podsumowując, za katastrofalne szefowanie został nagrodzony sumą wynoszącą ponad 16 milionów funtów. W momencie kiedy to wyszło na jaw, rozgarzała się niesamowita dyskusja zarówno w rządzie jak i w mediach. Rząd szuka legalnej drogi, żeby pozbawić go tych pieniędzy, ale wiadomo, że to i tak się nie uda. Kiedy wystąpiono w parlamencie z oficjalną prośbą do niego, o odstąpienia przyjęcia takiej sumy, kategorycznie odpowiedział, że nie ma mowy. Fred “the Shred" (niszczący, ucinający) jak go nazywają w Anglii nie ma sumienia w sensie pozytywnym, więc mu jest i tak wszystko jedno. Chyba już uciekł do Afryki Południowej.
Grupa ludzi, która dokonała szkód w jego posiadłości, (imię tej grupy„ Bank bosses are criminal”- “Szefowie banków to kryminaliści”) takiego użyła argumentu:
"We are angry that rich people, like him, are paying themselves a huge amount of money, and living in luxury, while ordinary people are made unemployed, destitute and homeless. This is a crime. Bank bosses should be jailed. This is just the beginning."Jeśli mały właściciel firmy, ktoś bez znajomości i wpływów, taki przeciętny szarak, narobi długów, ma zadłużenia w bankach, nie mówiąc już o urzędzie podatkowym, to będzie musiał odpowiadać osobiście za wszystkie długi, komornik wejdzie mu na jego własność, urząd podatkowy założy mu sprawę, jego konto zostanie zablkokowane itd. W zależności od wysokości długów może zostać pozbawiony calego mienia albo odsiedzieć karę za długi w więzieniu. Ale Fred (ja go nazywam Szarańcza) nie tylko, że nie odpowie przed sądem ani nie zostanie pociągnięty do żadnej odpowiedzialności finansowej, ale wbrew wszelkiej logice został za to wynagrodzony.
„Jesteśmy źli, że bogaci ludzie, tacy jak on (czytaj: Fred Goodwin) wypłacają sobie ogromną sumę pieniędzy i żyją w luksusie, a przeciętni ludzie nie mają pracy, są pozbawiani środków do życia i stają się bezdomni. To jest zbrodnia. Szefowie banków powinni być wsadzani za kraty. To jest dopiero początek.”
Nie wierzę w sprawiedliwość i wiem, że tak naprawdę to to abstrakcyjne pojęcie z zakresu etyki, rzadko ale to bardzo rzadko spełnia się w rzeczywistości. Chociaż z drugiej strony, w większości państw, kryminaliści zostają zamykani za kratkami. Ale to nie dotyczy wypadku Freda Goodwina. Żaden logicznie myślący człowiek nie jest w stanie pojąć, jak można nagradzać kogoś, kto na to nie zasłużył. Zwłaszcza, kiedy chodzi o osoby publiczne, na odpowiedzialnych stanowiskach i o astronomicznych zarobkach. I jeśli się jeszcze weźmie pod uwagę fakt, że często zarobki tych ludzi są nieodpowiedzialnie wysokie i w żaden sposób nie dają się wytłumczyć logiczną czy ekonomiczną kalkulacją, osoby takie w momencie kiedy popełniają straszliwe błędy albo nawet gdy sami nie popełniają tych błędów ale są odpowiedzialne za to co się stało, to minimalne normy i minimalna moralność wymaga zachowania dystansu, i odstąpienia od jakikolwiech przywilejów czy wynagrodzeń. Ale kiedy tak się nie dzieje dochodzi się do wniosku, że sprawiedliwości faktycznie nie ma, że żaden ustrój nawet demokracja nie gwarantuje sprawiedliwości i że nalepiej być gnidą, oportunistą i egoistą niż kimś uczciwym. I znowu sprawdza się steoretyp, że maluczki szaraczek jest tylko po to, żeby go wykorzystać, oszukać, omamić, ogłupić itp. i że tak naprawdę w demokracji czy też nie, nie ma nic do powiedzenia.
Może rzeczywiście przyszedł czas na rewizję Marxa, z inną interpretacją, z pozycji niewolników konsumpcji, banków i kart kredytowych.
Niewolnicy banków, pożyczek, kredytów i hipotek zrzeszajcie się!
Kasia B. Turajczyk
